- آداب پس از آمیزش
پس از آمیزش و احساس رضایت جنسی، زن و مرد هر دو نیازمند آرامش هستند تا بتوانند به خواب بروند. مردان پس از مقاربت دچار حالت سستی و رخوت می‌شوند؛ اما زنان معمولاً نیاز به محبت و توجه دارند و گاهی بانشاط و پرحرف می‌شوند و مایل هستند مدت‌ها با شوهرشان درد دل کنند. هر دو بهتر است این مسئله را در نظر بگیرند و آرامش و تمایلات یکدیگر را زیر پا نگذارند. از نظر روان‌شناسی اگر پس از نزدیکی رضایت کامل جنسی فراهم شده باشد، در روز پس از آن نیز احساس نشاط و توانایی در فرد دیده می‌شود و به کار و فعالیت تمایل دارد، اما نداشتن رضایت جنسی با بی‌خوابی و بدخلقی و اضطراب همراه است و قدرت عمل فرد را نیز در روز بعد کاهش می‌دهد.[1]
همسران، به ویژه مردان، پس از رسیدن به اوج لذت جنسی، همسر خود را رها نکنند. معمولاً مرد پس از ارضا شدن یا می‌خوابد، یا پشت به زن از او دوری می‌کند. هر چند احساس خواب‌آلودگی مرد بعد از رابطه، امری طبیعی است، اما باید اندکی تأمل کند و دقایقی را به بغل کردن و نوازش زن و صحبت کردن با او بگذراند و به او آرامش دهد.
بهتر است بعد از استراحت، هر دو با هم به حمام بروند و یکدیگر را شستشو دهند تا خستگی‌شان کاملاً برطرف شود؛ این کار سبب لذت بیشتر و افزایش اشتیاق همسران برای دفعات بعدی آمیزش می‌شود.
زن و مرد، برای حفظ سلامت بدن و دوری از کراهت شرعی، پس از نزدیکی غسل جنابت را انجام دهند و با حالت جنابت نخوابند.
اگر قبل از انجام غسل تصمیم به آمیزش مجدد دارند، بهتر است آلت تناسلی خود را بشویند و وضو بگیرند.
بعد از انجام رابطه جنسی، بهتر است از همسر خود، به دلیل ایجاد لحظاتی خاطره‌انگیز، تشکر کنید و خداوند را به خاطر داشتن چنین همسری شکرگزار باشید.[2]
اصول پس از مباشرت در طب سنتی
لم دادن بر پهلوی راست، ادرار کردن، غُسل کردن و خوردن شربت عسل با مومیایی از آداب پس از آمیزش است که به شرح آن می‌پردازیم:
پس از اتمام رابطه و رخ دادن انزال، مرد باید بر پهلوی راست خود بخوابد و دقایقی از جای خود بر نخیزد؛ سپس ادرار کند و بلافاصله با فشردن مجرای ادرار از مثانه، باقی مانده آن را تخلیه کامل کند تا از عوارض رسوب قطرات منی در مجرا، دچار بیماری نشود.
بعد از آمیزش نباید غذاهای با طبع سرد مانند: ترشی‌ها، دوغ، آب سرد و یا شربت سرد نوشید؛ زیرا باعث سستی بدن، رعشه، سردی کبد و بیماری می‌شود.
همچنین نباید با آب سرد غسل کرد و باید بدن را از سرما، محفوظ داشت؛ زیرا اگر سرما به منافذ پوست برسد، بدن را سرد می‌کند و حرارت طبیعی بدن را از بین می‌برد.
هنگام خروج و دفع منى در بدن آنچه مسلم و محسوس است ضعفى است که به دنبال آن مشاهده می شود، ابو على سينا معتقد است که وجود اين مايع از ضروریات بدن و شرط سلامت و حيات اوست. چنانکه از او نقل شده است: «منى تو عمر توست عمر خويش را نگه دار». منظور این است که در مباشرت و آمیزش افراط نداشته باشید.
بعضى معتقدند که این ضعف نتيجه فعاليت فوق‌العاده اعصاب و فرسودگى آنها است. نه مربوط به خود منى؛ ولى بعيد نيست که هر دو در حفظ بدن و ايجاد ضعف دخالت داشته باشند.
پس لازم است بعد از فراغت از آمیزش فوراً «شیرینی» میل شود تا فرد از زیان‌ها و ضعف انزال مصون بماند. بهترین غذا بعد از آمیزش لقمه چرب و شیرین است. گُل سرسبد داروها عسل است که شربت آن پس از تخلیه جنسی تمام قوت از دست رفته را باز می‌گرداند ولی اگر عسل نبود شربت مويز و زعفران به اندازه يک ليوان ميل شود.
از انجام کارهایی مثل بلند کردن اجسام سنگین، اسب سواری، خوردن غذاهای خشک و زیاد سرخ شده و یا غذای شب مانده نیز پس از آمیزش به شدت نهی شده است.
برگرفته از کتاب شور زندگی، ج4: «سلامت عاطفی و جنسی از منظر طب سنتی ایرانی اسلامی»، زیر نظر استاد حکیم خیراندیش.
[1]. تشخیص و درمان اختلالات جنسی، دکتر سرور آرمان و روشنک حسن زهرایی، ص 64.
[2]. ر.ک: راز کامیابی در زندگی زناشویی، جمشید خدادادی، ص 235-278؛ صمیمانه با عروس و داماد، محمود اکبری، ص 205-220.
