- ه) رابطه جنسی در دوران شیردهی
در ایام شیردهی بعضی از خانم‌ها با کاهش میل جنسی مواجه می‌شوند، در حالی که عده‌ای دیگر در فعالیت و احساس جنسی خود تغییری احساس نمی‌کنند. علت وجود چنین اختلاف‌هایی را تا اندازه‌ای می‌توان به تفاوت‌های فردی، سن مادران، کیفیت رابطه زناشویی، سطح فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و به طور کلی به نگرش و آموزه‌های جنسی مادران نسبت داد. اگر چه گستره عوامل تأثیرگذار بر میل جنسی صرف‌نظر از عوامل زیستی، بسیار گوناگون و وسیع است، اما به طور کلی در دوران شیردهی به دلیل افزایش پرولاکتین خون و کاهش استروژن و تستوسترون، کاهش میل جنسی به مقدار خیلی کم مشاهده میشود. همچنین گاهی در دوران شیردهی خانم‌ها در رسیدن به مرحله تهییج دچار مشکل می‌شوند. این اختلال به دلیل کاهش ترشح هورمون استروژن و در نتیجه کاهش رطوبت واژن خانم‌ها رخ می‌دهد.
برای رفع این مشکل پیشنهاد میشود با معاشقه طولانی و تمرکز خانم بر روی تحریکات وارد شده در مقاطع خاص معاشقه و یا استفاده از ژل‌های مرطوب کننده مثل لوبریکانت، این دوران کوتاه و گذرا را سپری کنند.
برخی خانم‌ها معتقدند شیردهی، اندام آنها را به هم می‌زند، عده‌ای هم خستگی ناشی از شیردهی را علت کاهش میل جنسی‌شان می دانند. زنان شاغل و زنان با تحصیلات بالا، کاهش میل جنسی بیشتری را نشان می‌دهند که با ارائه آموزش‌های لازم و مراقبت‌های صحیح در این دوران و آموزش راهکارهای مربوط به جلب حمایت همسر می‌توان از مشکلات آنها کاست.[1]
[1]. مقاله «بررسی رفتار جنسی زنان شیرده»، معصومه حیدری و دیگران، نشریه دانشور، شهریور 1386 ش، دوره 14، شماره 70، ص 19- 26.
