تقدس رابطه جنسی

• تقدس رابطه جنسی

برخی مکاتب و کتب دینی تحریف شده، رابطه جنسی را امری پلید و موجب تباهی و سقوط می‌دانند؛ برای مثال، در مسیحیت کاتولیک، دلیل مجرد ماندن حضرت مسیح(ع) را پلیدی ذاتی رابطه جنسی می‌دانند. در نظر آنها این امر، ضد معنویت است، بر خلاف دین اسلام، که آن را امری مقدس و مستحق پاداش معنوی می‌داند.

اولیای الهی و عالمان دین از آمیزش با همسران خود دوری نمی‌کرده‌اند و این رابطه در زندگی آنان وجود داشته است.

امامان معصوم(ع) ما این ارتباط را نه‌تنها بی‌حیایی نمی‌دانند، بلکه رفتاری بسیار مطلوب و پسندیده معرفی می‌کنند. امام صادق(ع) فرمود:

«بهترین زنان شما کسی است که وقتی با شوهر خود خلوت می‌کند، لباس حیا را از تن بیرون می‌آورد و وقتی بیرون می‌رود، لباس حیا را بر تن می‌کند».^[1]

رسول اکرم(ص) طی زندگی خود به مردان و زنان هشدار می‌دادند که مبادا عبادت‌های دینی، آنها را از رسیدگی به نیازهای جنسی همسران بازدارد و از این امر مهم غفلت کنند. زنان در صورت ابراز نیاز مرد، حتی نماز واجب را هم نباید طولانی کنند،^[2] چه رسد به مستحبات؛ چون خود این عمل، بهترین عمل مستحب و جزء بهترین عبادت‌هاست.

 واجب بودن رابطه جنسی در دین اسلام

دین اسلام همان ‌گونه که به حقوق مدنی، اقتصادی و اجتماعی مسلمانان توجه کرده است، به حقوق جنسی آنان نیز توجه دارد و در این زمینه وظایفی را برای زن و مرد در نظر گرفته است.

از نظر شرعی بر زن واجب است هرگاه شوهرش از وی رابطه جنسی بخواهد، به خواسته او جواب دهد. در غیر این صورت مرتکب گناه شده است. نداشتن احساس مسئولیت، نفقه ندادن، نماز نخواندن، شراب خوردن و دیگر صفات اخلاقی بد مرد، باعث نمی‌شود که زن به وظیفه شرعی خود عمل نکند. بر اساس فتوای مراجع تقلید، اگر شوهر مرتکب گناهی بشود، زن نمی‌تواند برای نهی از منکر، از نزدیکی خودداری کند.

البته این وجوب مطلق نیست و استثناهایی دارد. این استثناها عبارتند از:

1. عذرشرعی؛مانندزمانیکهدردورانعادتماهانهبهسرمی‌برد؛
2. بیماریخاصیکهمانعرابطهجنسیباشد؛
3. آمیزشباعثسختیغیرقابل‌ تحملیاضررقابل ‌توجهبرایزنشود.

بر مرد نیز واجب است که حداقل هر چهار ماه یک بار با همسرش نزدیکی کامل داشته باشد؛ مگر اینکه زن اجازه دهد یا مرد عذر داشته باشد یا در سفر ضروری باشد.

^[1]. الکافی (ط – دارالحدیث)، ج 10، ص 571.

^[2]. وسائل الشیعه، ج 20، ص 164.